Tuzla escort gece sokakları, denizden gelen tuzlu rüzgârla birlikte sessizdi. Liman tarafındaki ışıklar uzaktan sönük bir umut gibi parlıyordu. O ışıkların altında, genç bir kadın yavaş adımlarla yürüyordu. Adı Derya’ydı. Henüz yirmi üç yaşındaydı ama yüzündeki yorgunluk, yılların ağırlığını taşıyordu.
Derya, bu hayata isteyerek girmemişti. Ümraniye’den Tuzla escort taşındığında, yanında sadece bir çanta ve birkaç umudu vardı. Annesi hastaydı, babası yıllar önce evi terk etmişti. Evde para yoktu, kira günü kumral yaklaşmıştı. İş bulmak için defalarca başvuru yapmış ama her seferinde “tecrüben yok” cevabını almıştı. Zamanla çaresizlik, onun tek dostu olmuştu.
Bir gün, çare ararken tanıştığı bir kadın, ona “Tuzla vip escort kolay para kazanabileceği bir iş” teklif etti. Kadının ne demek istediğini tam anlamadan kabul etti, ama o gece hayatının yönü tamamen değişti. Artık geceleri sokaklarda, deniz kıyısında dolaşan biriydi. Her adımı, her bakışı, her geceyi sessizce taşıyordu. İnsanların bakışlarında yargı vardı, ama kimse onun hikayesini bilmiyordu.
Her gece sonunda eve evli döndüğünde aynaya bakar, kendine aynı soruyu sorardı: “Ben kimim?” Cevap hep sessizdi. Kalbinde hâlâ temiz bir yer vardı; geçmişini, çocukluğunu, annesini hatırladığı bir yer. Annesinin “Kızım, kimseye muhtaç olma” deyişini düşündükçe içi yanardı.
Bir sabah güneş doğarken, Tuzla sahiline gitti. Elinde bir simit, yanında çay… Dalgaların sesini dinledi, gözlerinden yaşlar süzüldü. “Ben buradan çıkacağım,” dedi kendi kendine. O gün, kararlılıkla bir iş arama merkezine gitti. Başta kimse ona güvenmedi. Ama pes etmedi. Bir temizlik işine başladı. Kazandığı para azdı ama kendi emeğiydi.
Bir yanıt yazın