Maltepe escort dar sokakları gece olunca bambaşka bir hâl alırdı. Denizden gelen tuzlu hava, karanlığa milli karışan ışıklarla birlikte sokak lambalarının etrafında dönerdi. Elif, yirmi sekiz yaşındaydı ama ruhu çok daha yaşlıydı. Yüzüne yerleşmiş yorgunluk, kimsenin görmediği bir acının sessizliğini taşıyordu.
Hayat, Elif’e baştan haksız davranmıştı. Annesi hasta, babası işsizdi. Küçük yaşta götten okuldan ayrılmak zorunda kaldı. Gençliğinin en güzel yıllarında geçim derdiyle boğuşurken, bir gün tek çaresinin “kendi bedenini satmak” olduğunu düşündü. Bu düşünce bile içini yakmıştı ama karnı açtı, annesi ilaca muhtaçtı. Bir kez o yola girince, çıkmak da kolay olmadı.
Maltepe escort ara sokaklarında, soğuk gecelerde müşterilerini beklerken evli esc bazen gökyüzüne bakardı. “Acaba ben de bir gün gerçekten yaşar mıyım?” diye sorardı kendine. Her sabah gün ağarırken eve döndüğünde aynaya bakmaktan kaçardı. Çünkü aynadaki yüz, ona artık tanıdık gelmiyordu.
Bir akşam, yorgun adımlarla sahile yürüdü. Deniz dalgalıydı ama Elif’in içi ondan da fırtınalıydı. Bankta otururken yanına yaşlı bir kadın yaklaştı. Kadın, “Kızım, seni burada sık sık görüyorum. Yardıma ihtiyacın varsa bana gel,” dedi. Elif önce alay sandı, gülümsemedi bile. Fakat kadın gitmedi, eline küçük bir kâğıt bıraktı. Üzerinde “Kadın Dayanışma Merkezi – Maltepe” yazıyordu.
Gecenin bir yarısı o kâğıdı elinde tutarak ağladı. Belki de uzun zamandır ilk defa birisi ona “yardım edebilirim” demişti. Ertesi gün cesaretini topladı ve merkeze gitti. Kapıdan girerken kalbi deli gibi çarpıyordu. Ancak içeri girdiğinde, kimsenin onu yargılamadığını fark etti. Ona “kimdin” değil, “kim olmak istersin” diye sordular.
Bir yanıt yazın